Dit aardse citaat is het uitgangspunt voor een persoonlijke mijmering, een lyrisch samenspel van tekst en foto's. Beelden vangen sferen van grootsheid, herinnering, het tijdelijke. Soms helder, dan weer omfloerst, altijd sprekend.   Wat je over een plek of een landschap denkt heeft te maken met op zijn minst drie dingen: wat je weet over een plek, wat je je ervan voorstelt en hoe je je voelt. Barry Lopez, "Arctic Dreams"   "Het gebied is in zijn huidige staat zo tijdelijk dat het bijna niet bestaat. Het Storkterrein leeft op dit moment meer in het verleden en de toekomst dan in het heden. Wat ik zelf mooi vind is dat de herinneringen net als de toekomstplannen constructies van de geest zijn." "Het Storkterrein met zijn grote hallen van leegte en verwachting doet mij denken aan de paleizen van ijs die begin deze eeuw populair waren. (...) IJspaleizen lijken op luchtkastelen; ze zijn allebei even onpraktisch. In een luchtkasteel kan je niet lopen omdat je steeds door de vloeren van lucht zou vallen en in een ijspaleis zul je het uiteindelijk zo koud krijgen dat je een vuurtje wilt stoken. Hoe klein dat vuurtje ook is, het zal het begin van het einde zijn. Het paleis zal smelten en verdampen tot niets. Zo is het ook met de hallen op het Storkterrein, alle verdiepingen die je erin bouwt, alle vondsten die je bedenkt, verstoren de eenvoud van de grote ruimtes die we nu juist zo aantrekkelijk vinden." "Het Storkterrein leent zich uitstekend voor een nieuw verleden vanwege zijn anonimiteit (...) Het was en is niet meer dan een blinde vlek op een kaart, weggestopt in de plooien van een stad. Juist het ontoegankelijke vind ik mooi in een stad waar bijna alles publiek terrein is." -MJ